ပဋိပကၡေတာင္ပံအခတ္မွာ ပ်က္က်သြားေသာလကို
စတုတၳအႀကိမ္ေတြ႔႐ွိခိုက္ေရးေသာကဗ်ာ
အခန္းဆက္ပံုျပင္ အဆံုးသတ္သြားမွာ
စိုးရြံ ့မိတာအျပစ္အလား
မိန္းေမာမႈကို တမ္းမက္ရင္
မြန္းက်ပ္ျခင္းကိုလဲလက္ခံရလိမ့္မယ္လို႔
တဂိုးရဲ႕ လိပ္ျပာက ငါ့ကိုေျပာတယ္
ပထဝီမွာဆိုတာဘာမွန္းမသ္ိခင္ကတည္းက္ိုက
ေျမႀကီးနဲ႔အကြၽမ္းဝင္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ
ေျခေထာက္တစ္ဖက္လပ္ ကင္းေျခမ်ားက
အခန္းမ်က္ႏွာက်က္ေပၚကေနေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္
ဆန႔္ထုတ္လိုက္တဲ့ အေတြးေတြမွာ
အတြန္႔အတက္ေတြနဲ႔
နာရီအိုႀကီးရဲ႕ ညည္းညဴသံဟာ
ငါ့နားစည္ကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ႐ိုက္ခတ္လ်က္
အနာယဥ္းေနတဲ့ ပုရပိုက္မွာ တခမ္းတနားေရးထိုးထားတဲ့
တမ္းခ်င္းတစ္ပြင့္အေပၚ
ေဆာင္းတစ္ျပ္ိုက္ႏွစ္ၿပိဳက္ ရြာစျပဳစဥ္မွာပဲ
ခ်ိန္ခါမေတာ္ ကိုေရြြဖားကို
ဘယ္လွည္းတက္ႀကိတ္တယ္မသိ
စူးစူးဝါးဝါးထေအာ္ေလရဲ႕
မေျပးေသာ္ ကန္ရာ႐ွိ
ေျပးေသာ္ ခံရာ႐ွိ
ငါမွားၿပီလို႔သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ
အမွန္တရားက
လိုက္မမွီႏိုင္တဲ့အကြာအေဝးမွာေရာက္ႏွင့္ေနခဲ့ၿပီ....
ခ်ိဳကိုဘို
No comments:
Post a Comment