လြတ္​​ေျမာက္

လြတ္​​ေျမာက္​ရာ

ဝကၤဘာတစ္​ခုရဲ႕ဝင္​​ေပါက္​ရပ္​ၿပီး ကိုယ္​ကိုယ္​ကိုယ္​
​ေသခ်ာလားလို႔​ေမးလိုက္​တယ္
မ​ေ​ျဖတတ္ပါ
ဝင္ျကည့္မွပဲသိရပါမယ္​​​ လို့အ​ေ​ျဖရတယ္​
ျကိုးက်စ္က်စ္ခိဳင္ခိဳင္​​​​တစ္​ေ​ခ်ာင္းယူျပီး ျကိဳးစတစ္ဖက္ကို​​​
သစ္ပင္တစ္ပင္မွာခ်ည္​​​​​လိုက္​တယ္
လမ္​းမ​ေပ်ာက္​​ေတာ့ဘူး​ေပါ့
​ေရ စားစရာတခ်ိဳ႕ ​ေျမျဖဴတစ္ခဲနဲ႔ ​ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္​​​ကို ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ထဲထည္​့တယ္​
ဒီ​ေလာက္​ဆိုရင္ စိတ္ခ်ရ​​ေလာက​္​​ေ​​ရာေပါ့​
ကဲ...စပါျပီဝကၤပါခရီးစဥ္
​ေနရာအ​ေတာ္​မ်ားမ်ားမွာ​ေတြ႔ရတာက​ေတာ့
လူအ႐ိုးစု အသစ္​အ​ေဟာင္​း​ေတြ
တခ်ိဳ႕​ေနရာ​ေန​ေတြမွာဆို လမ္​းပိတ္​​ေနလို႔
​ေနာက္​ျပန္​ထြက္​ရတာ​ေတာင္​႐ွိတယ္
​ဘယ္ခ်ိဳး ညာခ်ဳိး ညာခ်ဳိး ဘယ္​ခ်ဳိး​​​​ တည့္တည့္
ပိတ္​ေ​​​နရင္​ေ​နာက္ျပန္ဆုတ္​​​
​ေရာက္ျပီးတဲ့​​ေနရာ​ေ​တြကို ​ေျမျဖဴနဲ့ အမွတ္အသားလုပ္တယ္
တျဖည္းျဖည္းနဲ့ အခ်ိန္​အ​ေ​​​​​တာ္လင့္လာျပီ ​​
​တစ္​ေ​နရာတည္းမွာ​ ​ေျမျဖဴအမွတ္အသား
တစ္ခုထက္ပိုတာ​ေ​တြလဲမ်ားလာျပီ​​​
မနက္​​ကတည္းကဝင္လာတာ မိုးလဲခ်ဳပ္လုျပီ
​ေ​​​​ရ စားစရာနဲ႔ ​ေျမျဖဴလဲ ကုန္​ၿပီ
ထြက္​​ေပါက္​ကို အခုထိအရိပ္​အ​ေယာင္​​ေတာင္​မျမင္​ရ​ေသး
မ​ေႏွာင္းခင္ဝင္​​ေပါက္​အတိုင္းျပန္ထြက္​​​မယ္လို့
ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ​​​​​
ဒီ​ေနရာမွာ ၾကိဳးရဲ့အခန္းကဏၭက ပါလာျပီး
ဟာ....ဟုတ္သားပဲ .....
​​​....
ႀကိဳး.....
ႀကိဳးမယူခဲ့မိဘူး ......
ခ်က္ခ်င္း​​ေခါင္း​နပန္​းႀကီးသြားတယ္
ဘာလုပ္လို့ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ​​ေတာ့​ဘူး
အ​ေတာ္ျကာ​ေ​တာ့ လ​ေရာင္​က​ေ​ရာက္​လာတယ္
လူလဲ စဥ္းငယ္တည္ျငိမ္မွုရလာတယ္
အဲဒီ​ေ​​​​​​​တာ့မွ ကဗ်ာစာအုပ္​သြားသတိရတယ္​
ထြက္​​ေပါက္​......
လက္​ခနဲျမက္​လိုက္​ရသလိုပဲ.....
မဟုတ္​ဘူး..ေသ​ေသခ်ာခ်ာႀကီးကို​ေတ့ြလိုက္​တာပါ
​ေဟာ....ၾကားရၿပီ....
ထြက္​​ေပါက္​ကကြၽန္​​ေတာ္​့ကို
အသံနက္​ႀကီးနဲ႔ လွမ္​း​ေျပာတဲ့အသံ
#"Chocobo အဲဒီကပဲ​ေစာင္​့ က်ဳပ္​လာ​ေနၿပီ" တဲ့
ကြၽန္​​ေတာ္​လဲ ကဗ်ာစာအုပ္​ကိုဖြင္​့
ခပ္​မွိန္​မွိန္​လ​ေရာင္​​ေအာက္​မွာ
#​ေနာက္​ဆံုုုးကဗ်ာကို
ဲ​ေအး​ေအးလူလူဖတ္​​ရင္​း​ေစာင္​့​ေနလိုက္​​ေတာ့တယ္​

Chocobo​